Πόσο πραγματικές είναι οι μνήμες της παιδικής ηλικίας μας;

Ερευνητές έκαναν μία από τις μεγαλύτερες μελέτες σχετικά με τις πρώτες μνήμες μας. Κι αυτό που βρήκαν είναι σίγουρα εντυπωσιακό.

Σύμφωνα με την τρέχουσα έρευνα, οι πρώτες μνήμες αφορούν την ηλικία των τριών με τρεισήμισι ετών. Ωστόσο η μελέτη ερευνητών από το  City, University of London, το University of Bradford και το Nottingham Trent University βρήκε ότι το 38,6% των 6.641 ανθρώπων υποστήριξε ότι έχει μνήμες από την ηλικία των δύο ή και μικρότερη, με 893 ανθρώπους να υποστηρίζουν ότι έχουν μνήμες από την ηλικία του ενός έτους ή και μικρότερη. Αυτό ίσχυε κυρίως σε μεσήλικες ή ηλικιωμένους ανθρώπους.

Για να διερευνήσουν τις πρώτες μνήμες, οι ερευνητές ζήτησαν από τους συμμετέχοντες στην έρευνα να δώσουν λεπτομέρειες σχετικά με την πρώτη τους μνήμη, μαζί με την ηλικία που είχαν τότε. Συγκεκριμένα, οι συμμετέχοντες είπαν ότι η ίδια η μνήμη έπρεπε να είναι εκείνη, για την οποία είναι σίγουροι ότι είχαν. Δεν θα πρέπει να βασίζεται, π.χ., σε μια οικογενειακή φωτογραφία, οικογενειακή ιστορία ή σε οποιαδήποτε άλλη πηγή εκτός από την άμεση εμπειρία.

Από αυτές τις περιγραφές, οι ερευνητές εξέτασαν το περιεχόμενο, τη γλώσσα, τη φύση και τις περιγραφικές λεπτομέρειες των μνημών αυτών, και από αυτές αναζήτησαν τους πιθανότερους λόγους που κάποιοι άνθρωποι διεκδικούν μνήμες από μια ηλικία για την οποία η έρευνα δείχνει ότι δεν μπορούν να έχουν σχηματιστεί μνήμες.

Καθώς πολλές από αυτές τις μνήμες που πάνε πριν από την ηλικία των δύο ετών, οι συγγραφείς υποθέτουν ότι αυτές οι πλασματικές μνήμες βασίζονται σε αποσπάσματα πρώιμης εμπειρίας, όπως οικογενειακές σχέσεις και συναισθήματα θλίψης, και ορισμένα γεγονότα ή γνώση σχετικά με τη δική τους βρεφική ή παιδική ηλικία, που μπορεί να έχει προκύψει από φωτογραφίες ή οικογενειακές συζητήσεις.

Κατά συνέπεια, εκείνο που κάποιος έχει κατά νου, όταν θυμάται αυτές τις πρώιμες μνήμες, είναι μια νοητική αναπαράσταση που αποτελείται από ενθυμούμενα αποσπάσματα πρώιμης εμπειρίας και ορισμένα γεγονότα ή γνώσεις σχετικά με την παιδική του ηλικία, αντί για πραγματικές μνήμες.

Με το πέρασμα του χρόνου, τέτοιες νοητικές αναπαραστάσεις βιώνονται ως αναμνήσεις, οπότε εκείνος που τις ανακαλεί τις θεωρεί «μνήμες», των οποίων το περιεχόμενο συνδέεται έντονα με μια συγκεκριμένη εποχή. Μάλιστα, πρώιμες πλασματικές μνήμες φαίνεται να είναι περισσότερο κοινές σε μεσήλικες και πιο ηλικιωμένους και περίπου 4 στους 10 έχουν πλαστές μνήμες σχετικά με τη βρεφική ηλικία τους.

Η μελέτη αυτή δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Psychological Science.

Πηγή: sciencedaily