Τα νέα μας

Δύο ανεξάρτητες μεταξύ τους νέες θεωρίες που ανακοινώθηκαν ταυτόχρονα παρουσιάζουν πολύ ενδιαφέροντα σενάρια για κρίσιμες γεωλογικές διεργασίες και εξελίξεις στη Γη. Ερευνητές από διάφορες χώρες, με επικεφαλής τον Λιουκ Ντάλι της Σχολής Γεωγραφίας και Γεωεπιστημών του Πανεπιστημίου της Γλασκώβης, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στην επιθεώρηση «Nature Astronomy», ανέλυσαν δείγματα που το ιαπωνικό σκάφος «Χαγιαμπούσα» είχε συλλέξει από τον αστεροειδή «Itokawa» το 2010.

Ομάδα αστρονόμων με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Astronomy & Astrophysics» παρουσιάζει μια σημαντική ανακάλυψη. Οι ερευνητές εντόπισαν ένα ζεύγος γιγάντιων μαύρων τρυπών στο κέντρο του γαλαξία NGC 7727 που βρίσκεται σε απόσταση 89 εκατ. ετών φωτός από τη Γη. Είναι το κοντινότερο στη Γη ζευγάρι μαύρων τρυπών που έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα και μάλιστα οι ερευνητές με τη βοήθεια του ισχυρού επίγειου τηλεσκοπίου VLT στη Χιλή και του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble κατάφεραν να καταγράψουν και ορισμένες εικόνες.

Ο ηλιακός άνεμος και η διαστημική σκόνη μπορεί να εξηγούν πώς δημιουργήθηκε το νερό στη Γη σύμφωνα με νέες επιστημονικές εκτιμήσεις.

Μία νέα μελέτη της διαστημικής σκόνης δείχνει ότι το νερό πάνω στη Γη μπορεί να δημιουργήθηκε κάποτε στο διάστημα με τη βοήθεια του ηλιακού ανέμου, του ρεύματος φορτισμένων ηλιακών σωματιδίων που εξαπολύει συνεχώς ο Ήλιος.

Ένα σκαλισμένο κρεμαστό στολίδι από χαυλιόδοντα μαμούθ, με οβάλ σχήμα, το οποίο χρονολογείται προ περίπου 41.500 ετών και βρέθηκε στο σπήλαιο Stajnia της Πολωνίας, θεωρείται το αρχαιότερο γνωστό δείγμα κοσμήματος που έχει γίνει από ανθρώπους Homo sapiens στην Ευρασία.

Πιθανώς φοριόταν γύρω από τον λαιμό και έρχεται να ρίξει περισσότερο φως στο πότε οι άνθρωποι άρχισαν να φοράνε «κοσμήματα».

Ομάδα αρχαιολόγων ανακάλυψε μια μούμια που εκτιμάται ότι είναι τουλάχιστον 800 ετών, στην κεντρική ακτή του Περού.

Τα μουμιοποιημένα λείψανα ήταν ενός ατόμου από τον πολιτισμό που αναπτύχθηκε μεταξύ των ακτών και των βουνών της νοτιοαμερικανικής χώρας.

Η μούμια, το φύλο της οποίας δεν αναγνωρίστηκε, ανακαλύφθηκε στην περιοχή της Λίμα, είπε ο αρχαιολόγος Pieter Van Dalen Luna.

Η διάσημη εκπομπή του BBC Two, Digging for Britain, αποκάλυψε μια ρωμαϊκή έπαυλη που περιέχει ένα σπάνιο ψηφιδωτό με σκηνές από την Ιλιάδα του Ομήρου βρέθηκε κάτω από το χωράφι ενός αγρότη.

Το ψηφιδωτό βρέθηκε στο Rutland και έχει περιγραφεί ως το πρώτο παράδειγμα αυτού του είδους στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ανακαλύφθηκε από τον γιο του ιδιοκτήτη και ερευνήθηκε από αρχαιολόγους από το Πανεπιστήμιο του Λέστερ. Οι ιστορικοί το περιέγραψαν ως «ένα από τα πιο αξιόλογα και σημαντικά ψηφιδωτά που έχουν βρεθεί ποτέ στη Βρετανία».

Ερευνητές των πανεπιστημίων Χάρβαρντ και Northeastern των ΗΠΑ δημιούργησαν ένα «ζωντανό μελάνι» αποτελούμενο πλήρως από γενετικά τροποποιημένα βακτηριακά κύτταρα.

Με τον όρο λευκός νάνος χαρακτηρίζεται το υπόλειμμα του πυρήνα ενός άστρου μικρής ή μεσαίας μάζας που απομένει μετά τον θάνατο του. Οι λευκοί νάνοι είναι το ένα από τα τρία είδη «αστρικών πτωμάτων» (τα άλλα δύο είναι οι αστέρες νετρονίων και οι μαύρες τρύπες). Ο Ήλιος θα μετατραπεί σε ένα λευκό νάνο σε περίπου πέντε δισεκατομμύρια χρόνια.

Σημαντική εξέλιξη είχε η πορεία των αρχαιολογικών εργασιών στον χώρο της Ακρόπολης της Αμφίπολης, όπου η τελευταία ανασκαφή διενεργήθηκε τον περασμένο Αύγουστο. Εκεί η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως κομμάτια ενός μεγάλου ρωμαϊκού κτηρίου, η διερεύνηση του οποίου θα συνεχιστεί τουλάχιστον και στην επόμενη ανασκαφική περίοδο που τοποθετείται ετησίως μέσα στο καλοκαίρι.

Για διαφόρους λόγους το κέντρο του γαλαξία μας αποτελούσε μια ιδιαίτερα δύσκολη στην παρατήρηση και μελέτη περιοχή. Κυρίως επειδή το γαλαξιακό μας κέντρο περιβάλλεται από πολύ πυκνή κοσμική ύλη (αέρια, σκόνη) την οποία δεν μπορούσαν να διαπεράσουν τα όργανα των αστρονόμων.