E. MACRON ΚΑΙ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Η πρωτοπορία του E. Macron στις γαλλικές εκλογές σηματοδοτεί ένα σημείο καμπής για την Γαλλία και την Ευρωπαϊκή Ένωση για δυο λόγους: Ο πρώτος σχετίζεται με το πρόγραμμα της οικονομικής πολιτικής, που έχει ενδοευρωπαϊκές επιπτώσεις. Ο δεύτερος σχετίζεται με τις απόψεις του για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.

Ο πυρήνας του οικονομικού προγράμματός του περιλαμβάνει ένα μείγμα δημοσιονομικής πειθαρχίας και αύξησης των δημοσιονομικών δαπανών. Στο ευρωπαϊκό επίπεδο είναι προσεκτικά θετικός. Το συγκεκριμένο μείγμα πολιτικής θα μπορούσε να το συναντήσουμε στον Obama, σε ένα μέρος των εξαγγελιών Trump και των συντηρητικών της Βρετανίας. Όμως, οι ομοιότητες σταματούν εδώ. Οι εξαγγελίες του δεν έχουν καμία απόχρωση λαϊκισμού.

Η εξοικείωσή του με τα οικονομικά, του επιτρέπει να χειρίζεται με ευκολία τα ζητήματα, ενώ την ίδια στιγμή δείχνει ευαισθησία στις επιπτώσεις των μεταβαλλόμενων οικονομικών συνθηκών. «Έχω ακούσει τις αμφιβολίες, τον θυμό και τους φόβους του γαλλικού λαού. Επίσης την επιθυμία του για αλλαγή», έχει δηλώσει.

Η πρόθεσή του είναι να περικόψει τις δημόσιες δαπάνες κατά 60 δισ. ευρώ στα επόμενα πέντε χρόνια και να μειώσει τους πολιτικούς δημόσιους υπαλλήλους κατά 120.000. Οι μειώσεις αυτές θα προέλθουν, κυρίως, από τις συνταξιοδοτήσεις. Ταυτοχρόνως, σχεδιάζει να αυξήσει τις δημόσιες δαπάνες, κυρίως σε έργα υποδομής, πράσινες επενδύσεις και εκπαίδευση προσωπικού κατά 50 δισ. ευρώ. Επιθυμεί να μειώσει τον φορολογικό εταιρικό συντελεστή, από 33% στο 25%. Για πρώτη φορά, σκοπεύει να επεκτείνει τα επιδόματα ανεργίας σε μικρούς επιχειρηματίες, που πιέζονται από την παραγωγική αναδιάρθρωση, αγρότες, αυτοαπασχολούμενους και όποιον αλλάζει εργασία εθελοντικά. Έχει εξαγγείλει τη μείωση, κατά 10 δισ. ευρώ, του φόρου στην ακίνητη περιουσία. Το Brexit θα γίνει δυσκολότερο για του Βρετανούς.

Το έλλειμμα του δημοσιονομικού προϋπολογισμού θα κινηθεί εντός του 3% του ορίου του SGP. Διατύπωσε την άποψη ότι η διατήρηση υψηλών εξωτερικών πλεονασμάτων στην Γερμανία «δεν είναι κάτι καλό, είτε για την Γερμανία είτε για την οικονομία της Ευρωζώνης. Θα πρέπει να υπάρξει ισορροπία».

Το σημείο αυτό, μαζί με την πολιτική ποσοτικής χαλάρωσης στην Ευρωζώνη και την ενίσχυση της τραπεζικής ένωσης με την εγγύηση των καταθέσεων θα αποτελέσουν τις σημαντικότερες πολιτικές της ευρωπαϊκής ενοποίησης.

Το πρόβλημα πάντως είναι ότι οι πολιτικοί συσχετισμοί, που θα προκύψουν στις επικείμενες βουλευτικές εκλογές, δεν είναι βέβαιο ότι θα τον διευκολύνουν να εφαρμόσει το πρόγραμμά του.

1η Δημοσίευση: εφημερίδα «Ελευθερία του Τύπου» (Σαβ. 29 Απρ. 2017).