Το οικοσύστημα του Αμαζονίου μπορεί να καταρρεύσει γρηγορότερα απ’ ό,τι νομίζαμε

Νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Nature» και επικεντρώνεται στις σωρευτικές επιπτώσεις μιας σειράς απειλών, προειδοποιεί ότι το τροπικό δάσος του Αμαζονίου οδεύει προς ένα σημείο καμπής που θα είχε καταστροφικές συνέπειες για το παγκόσμιο κλιματικό σύστημα.

Σύμφωνα με αυτήν, υπάρχουν πιέσεις στα πιο ευάλωτα μέρη του τροπικού δάσους, που θα μπορούσαν τελικά να ωθήσουν ολόκληρο το οικοσύστημα, το οποίο φιλοξενεί το ένα δέκατο των χερσαίων ειδών του πλανήτη, σε ακραίο υδατικό στρες και να ξεπεράσει το σημείο καμπής.

Το πιο ανησυχητικό είναι ότι αυτό το σημείο καμπής βρίσκεται πιο κοντά απ’ ό,τι προηγούμενες μελέτες εκτιμούσαν, σύμφωνα με τον Κάρλος Νόμπρε, συγγραφέα της μελέτης και επιστήμονα των γήινων συστημάτων, που μελετά τον τρόπο με τον οποίο η αποψίλωση και η κλιματική αλλαγή μπορεί να αλλάξουν μόνιμα το δάσος.

Τα περιφερειακά προφίλ έδειξαν ότι το ένα δέκατο του Αμαζονίου κινδυνεύει να μετατραπεί σε λιβάδια με χαμηλότερη δενδροκάλυψη. Αυτές οι αλλαγές θα μπορούσαν να ωθήσουν το δάσος σε ένα σημείο καμπής που θα οδηγούσε στην κατάρρευση ολόκληρου του δασικού οικοσυστήματος.

Η κατάρρευση μέρους ή ολόκληρου του τροπικού δάσους του Αμαζονίου θα απελευθέρωνε στην ατμόσφαιρα το ισοδύναμο παγκόσμιων εκπομπών αρκετών ετών, ενδεχομένως και 20 ετών, καθώς τα δέντρα του, τα οποία αποθηκεύουν τεράστιες ποσότητες άνθρακα, αντικαθίστανται από υποβαθμισμένα οικοσυστήματα. Και, επειδή τα ίδια αυτά δέντρα διοχετεύουν τεράστιες ποσότητες νερού στην ατμόσφαιρα, η απώλειά τους θα μπορούσε επίσης να διαταράξει τα παγκόσμια πρότυπα βροχοπτώσεων και τις θερμοκρασίες με τρόπους που δεν είναι αρκετά κατανοητοί.

Για να αποφευχθεί η κατάρρευση του Αμαζονίου, σύμφωνα με τους ερευνητές, η υπερθέρμανση του πλανήτη δεν θα πρέπει να ξεπεράσει τον 1,5 βαθμό Κελσίου, η αποψίλωση των δασών θα πρέπει να διατηρηθεί κάτω από το 10% της αρχικής δενδροκάλυψης και η ετήσια ξηρή περίοδος δεν μπορεί να υπερβαίνει τους πέντε μήνες.

Ωστόσο, οι ερευνητές δεν κατανοούν πλήρως γιατί ορισμένα δέντρα πεθαίνουν μετά από μια ξηρασία ενώ άλλα όχι και, κυρίως, οι επιστήμονες εξακολουθούν να μην κατανοούν πλήρως τις πολύπλοκες αλληλεπιδράσεις παραγόντων όπως η ξηρασία, η αποψίλωση των δασών και άλλες απειλές.

ΠΗΓΗ: ertnews.gr / New York Times